ماه رمضان خیلی چیزها را تغییر میدهد. از کاهش سایز مسلمین گرفته تا خرید
و مصرف بیشتر مواد غذایی و حتی کاهش جرم و جنایت.
در کارخانجات، ماهی است که طبق بخش نامه، ساعات کار کاهش پیدا میکند و
خوابیدن پشت میز، اصل عبادت است.
ولی اتفاقی که واقعا در کارخونه ها میفته، چیز دیگری است. مانند مسایل
دیگر، معادلات در رفتار و تصمیم گیری های ایرانی
جواب و نتیجه دیگری میدهد. البته واسه اونهایی که از جیب و اعتبار
باباهاشون بهشون پول میرسه فرق نداره، دلبندم.
کارخانه ایران خودرو خراسان در ماه رمضان ساعت کاری را از ساعت 13:00
به 14:30 افزایش داده است! قبل از ماه رمضان این کارخانه برای کاهش هزینه ها ،
ساعت کاری را تا 13 تعریف کرده بود تا هزینه نهار را از مخارجش حذف کند!!!! حالا
که در ماه رمضان احتیاجی به ناهار نیست، ساعت کاری را افزایش داده تا به ساعت کاری
نرمال نزدیک شود. اگر به کارگر و تولید و سوددهی کارخانه فکر میکنید، در وادی
دیگری سیر میکنید که ربطی به مملکت تحریمی ما ندارد.
حالا داستان را از زاویه دیگر براتون تعریف میکنم تا به عمق داستان،
پی ببرید. 2 سال پیش با کاهش ساعات کاری کارخانه پارس خودرو، تعداد تولید خودرو
ماکسیما در ماه رمضان 2 برابر شد!!! به وجدان و صداقت کاری فکر نکنید. با حذف
سانس چایی و ناهاردر حقیقت حداقل 3 ساعت به ساعت کاری اضافه شد. چگونه؟
توضیح میدهم. آنهایی که با کار در کارخانجات غیرخصوصی آشنا هستند، میدانند که
کارگران حداقل 15 دقیقه، قبل و بعد از زمان استراحت، خط تولید را تعطیل میکنند و
عملا تولیدی صورت نمیگیرد. حالا اگر این زمانها را جمع کنیم و کارایی بیشتر را در
زمان تولید پیوسته در نظر بگیریم، زمان مفید برای تولید 2 برابر میشود. به لطف
قراردادهای قدیمی کارخانجات، خوشبختانه مواد اولیه برای تولید هم مهیا بود و
کارگران به این میزان تولید خودرو رسیدند.
قسمت جالب این داستان این است که کارگر در آن زمان در حدود 250هزار
تومان بهروری دریافت میکرد ولی الان گاهی در حدود 70هزار تومان بهروری دریافت
میکند. کم شدن اضافه کاری و مزایا را هم در نظر بگیرید. اگر حوصله داشتید این
ارقام را با دلار مقایسه کنید تا متوجه وخامت اوضاع تولید و کارگر شوید.
کلیدی برای این فرهنگ گارگری و تصمیم گیری مدیریتی سراغ دارید؟ کلید
در دستان من و شماست و البته پدران!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر